Tulangan (832 Śaka, 910-08-13)

Editors: Wayan Jarrah Sastrawan, Arlo Griffiths.

Identifier: DHARMA_INSIDENKTulangan.

Language: Undetermined.

Repository: Nusantara Epigraphy (tfc-nusantara-epigraphy).

Version: (0daa6bf), last modified (f510d28).

Edition

⟨1⟩ // svasti śaka-varṣātīta 932, bhadravāda-māśa tipi pañcamī śu⟨2⟩kla-pakṣa, vu U, ca vāra ma(d)aṅkuṅan· Indra-devatā harmmaṇa-yo⟨3⟩ga, Irika divaśa dyaḥ vunut·, manambaḥ I śrī mahārāja ⟨ra⟩ke galuḥ dya⟨ḥ⟩ ⟨4⟩ garudamuka śrī dharmmodāya mahāsambhu muAṁ rakryan· mahāmantri Iṁ ⟨5⟩ hino, dyaḥ dakṣottama bāhubajrā pra⟨ti⟩pakṣakṣaya, prayojananira ma⟨6⟩ta⟨ṁ⟩nyan· panambaḥ Uminta Ikanaṁ lmaḥ tu(la)ṅan apirn? rikaṁ sa(ṁ)ghagula⟨7⟩ḥ run· kulon· ṅaranya Iṁ nū(ṣ)a Ala hlat· katakutan· ¿sampan?⟨sampun⟩ ta ya kr̥-

Estimated date

Apparatus

⟨1⟩ 932 vN D Sa832 Br; Corr. 832 • Sarkar emends to 832 in his text. ⟨1⟩ varṣātīta Br Savarṣatīta vN; varṣatita D. ⟨1⟩ bhadravāda D Sabhadrapāda Br vN. ⟨1⟩ māśa ⬦ māsa Br vN D Sa. ⟨1⟩ tīpi Dtīthi vN Sa; tithi Br; Corr. tithi. ⟨1-2⟩ śuklapakṣa Br vN Satuklapakṣa D. ⟨2⟩ vu U, ca vāra Dtu U _ vāra Br; tu U śa vāra vN Sa. ⟨2⟩ ma(d)aṅkuṅan ⬦ maḍaṅkuṅan Br vN D Sa. ⟨2⟩ Indra-devatā vN D Sarudra-devatā Br. ⟨2⟩ harmmaṇa-yoga D SaOm. Br; hārmmaṇa-yoga vN; Corr. harṣṣaṇa-yoga. ⟨3⟩ divaśa dyaḥ vunut· Ddivaśanya _ Br; divaśa nyaḥ vurut vN. ⟨3⟩ ⟨ra⟩ke galuḥ dya⟨ḥ⟩ Dśegaluḥ ma Br; raka galuḥ vN Sa. ⟨4⟩ garudamuka ⬦ Om. Br; varudamuka D; garuḍamuka vN Sa. ⟨4⟩ mahāsambhu Dmahāsama Br; mahāsambu vN Sa. ⟨4⟩ Iṁ vN D SaI Br. ⟨5⟩ dyaḥ vN D Sapu Br. ⟨5⟩ bāhubajrā Sabāhubajra Br; bāhubhajra vN; vāhubajra D. ⟨5⟩ pra⟨ti⟩pakṣakṣaya vN D Sapratipakṣakṣaya Br. ⟨5-6⟩ mata⟨ṁ⟩nyan· vN D Samataṅuyan· Br. ⟨6⟩ panamvaḥ Dpanambaḥ Br vN Sa. ⟨6⟩ tu(la)ṅan DOm. Br; tuhaṅana vN Sa. ⟨6⟩ api(ṅ)gir· DOm. Br; pin _ vN Sa. ⟨6⟩ rikaṁ ⬦ Om. Br; -nikaṁ vN D Sa. ⟨6⟩ sa(ṁ)ghagula-ḥ run ⬦ -nan Br; Alas· lamvan· vN D Sa. ⟨7⟩ Iṁ nū(ṣ)a Ala hlat ⬦ I nu Br; Iṁ nūpa sūla hlat· vN D Sa. ⟨7⟩ katakutan· DOm. Br; katakutanā vN Sa. ⟨7⟩ sampan D Sayapvan Br; samban vN Sa. ⟨7⟩ kr̥- vN Dlva- Br.

Commentary

Dating and Palaeography

F. H. van Naerssen (1938: 508–509) discusses the various erroneous readings of the year by scholars from Friederich to van Naerssen’s own day. Van Naerssen further observed that traces of the erased date indicate that must post-date the eleventh century CE: “In den rechter bovenhoek is nog een oud i-teeken zichtbaar; en dit teeken – een onberispelijk ovaal met een punt in het midden dat terecht niet is overgenomen door de afteekenaars – verraadt dat het oorspronkelijke schrift dateert van het tiende Çaka-eeuw of jonger”. He goes on to suggest that the palaeography of the present text represents a late attempt to replicate the ninth-Śaka-century script of the original: “terwijl het schrift dat thans op de plaat prijkt archaïstisch is gehouden en het best te vergelijken met een zeer slordig en groot geschreven schrift uit den negenden Çaka-eeuw dateert”. This led him to infer that the ninth-century original was already severely damaged when it was copied: “De kopiïst copieerde dus letterlijk het voorbeeld dat hij voor zich had, terwijl hij met dezelfde moeilijkheden te kampen had als de moderne epigraaf die een niet heelemaal leesbare inscriptie, waarvan het materiaal door den tand des tijds verteerd, en de letters vervaagd zijn, te bewerken krijgt, zoodat het niet te verwonderen is dat heele woorden en misschien zelfs zinnen van oorspronkelijke oorkonde weggevallen zijn.”

Van Naerssen (1938: 510) suggested that the date 932 Śaka, as well as the similarity of script with a Frankfurt copperplate dated 937 Śaka, and also the appearance of the title Garuḍamukha, may indicate that this reissue may have been connected with Airlaṅga. However, our current understanding of Airlaṅgga’s chronology makes this highly unlikely.

Damais gave an extensive discussion of the date in BEFEO (1951): 36-37. He demonstrated that 932 Śaka is not an authentic date but an error for 832 Śaka, which fits with the other cyclical elements.

Bibliography

Read by Wayan Jarrah Sastrawan and Arlo Griffiths in July 2021 from photographs of the plates furnished by RMV.

Primary

[Br] Brandes, Jan Laurens Andries and Nicolaas Johannes Krom. 1913. Oud-Javaansche Oorkonden: Nagelaten transcripties. Verhandelingen van het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen 60 (parts 1 and 2). Batavia; 's-Hage: Albrecht; Nijhoff. [URL]. Page 36, page no. 28.

[vN] van Naerssen, Frits Herman. 1938. “Inscripties van het Rijksmuseum voor Volkenkunde te Leiden.” BKI 97, pp. 501–513. DOI: 10.1163/22134379-90001346. [URL]. Pages 510–514.

[D] Damais, Louis-Charles. 1955. “Études d’épigraphie indonésienne, IV: Discussion de la date des inscriptions.” BEFEO 47, pp. 7–290. DOI: 10.3406/befeo.1955.5406. [URL]. Pages 169–170.

[Sa] Sarkar, Himansu Bhusan. 1971-1972. Corpus of the inscriptions of Java (Corpus inscriptionum Javanicarum), up to 928 A. D. 2 vols. Calcutta: K.L. Mukhopadhyay. Page 120, page no. 79.

Secondary

Friederich, R. H. Th. 1854-1857. “Over inscriptien van Java en Sumatra voor het eerst ontcijferd.” VBG 26 (1). [URL]. Pages 75, 86–89.

NBG 1866. Notulen van de Algemeene en Bestuurs-vergaderingen van het Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen: Deel IV — 1866. Batavia: Lange & Co., 1867. Page 145.

Brandes, Jan Laurens Andries. 1904. “De waarde van Tjandi Prambanan tegenover de andere oudheden van Java en een hartig woord over de deblayeering.” TBG 47, pp. 414–432. Pages 453 (j), 456 (6).

Stutterheim, Willem Frederik. 1927. “Een belangrijke oorkonde uit de Kĕdoe.” TBG 67, pp. 172–216. Page 185.

Goris, Roelof. 1929. “De eenheid der Mataramsche dynastie.” Feestbundel uitgegeven door het Koninklijk Bataviaasch Genootschap van Kunsten en Wetenschappen bij gelegenheid van zijn 150-jarig bestaan, 1778-1928, Weltevreden 1, pp. 202–206. Pages 202–6.

Damais, Louis-Charles. 1951. “Études d’épigraphie indonésienne, I: Méthode de réduction des dates javanaises en dates européennes.” BEFEO 45 (1), pp. 1–41. DOI: 10.3406/befeo.1951.5509. [URL]. Pages 36–37.